കിളികള്‍ ചിലക്കുന്ന ഒരു നനുത്ത-
പ്രഭാതത്തില്‍ ഞാനൊരു യാത്ര പോകും..
കാടുകളും മലകളും പുഴകളും
താണ്ടി ഏകാനായങ്ങനെ...
കുറെയേറെ ചെല്ലുമ്പോള്‍ ഞാനൊരു
കുഞ്ഞരുവി കാണും...
അതിന്റെ തീരത്ത് ഞാനൊരു കുടില് കെട്ടും..
മുള കെട്ടി , പുല്ലു മേഞ്ഞൊരു
വള്ളിക്കുടില്‍...
താഴ്വാരത്ത് മേയാന്‍ വരുന്ന
മാന്‍ കുട്ടികളോട് ഞാന്‍ കിന്നാരം പറയും...
അരുവിയില്‍ ദാഹം തീര്‍ക്കാന്‍ വരുന്നവരോട് ഞാന്‍
എന്റെ ഹൃദയം തുറക്കും...
അവര്‍ തിരിച്ചരിയില്ലെങ്കിലും...!
പകലുകള്‍ രാത്രികളങ്ങനെ
പൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കും...
എന്റെ കുടിലിന്റെ ഉമ്മറത്തിരുന്നു ഞാന്‍
അന്ന് വരെ കാണാത്ത ഉദയാസ്തമനങ്ങള്‍ കാണും...
അങ്ങിനെ ഒരു നാള്‍ നിലാവുള്ള
ഒരു രാത്രിയില്‍ എന്നെത്തേടി ഒരാള്‍ വരും...
എങ്ങു നിന്നോ ഒരാള്‍...
കാരണം, ഞാനെന്റെ വഴികളില്‍ -
ഒരാള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടി മാത്രം,
അടയാളങ്ങള്‍ സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു...!!
_ ദീപു മേലാറ്റൂര്‍
No comments:
Post a Comment