ഉന്മാദി

ചിത്ര ശലഭങ്ങളെ
പോലെയായിരുന്നു
എന്റെ മോഹങ്ങൾ

നിറങ്ങളുടെ
കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു
പൊട്ടുകൾ ...

ഒരു കൂട്ടിലും അടക്കാതെ
ഞാൻ വളര്ത്തുന്ന
എന്റെ മോഹങ്ങളെ

രാത്രിയെന്നോ പകലെന്നോ
ഇല്ലാതെ
നീലാകാശത്ത്
പറക്കാൻ വിട്ടു

താഴെ
അവയുടെ ആവിഷ്കാരം
മനസ്സില്
ഒരുപാട് തവണ
മലര്ന്നു കിടന്നു
കണ്ണടച്ച് കണ്ടു കൊണ്ടങ്ങനെ....

ദിവസങ്ങള് കൊഴിഞ്ഞു
വീണു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു
വസന്തം തെളിച്ചമില്ലാതെ
ഋതുക്കൾ പലയാവർത്തി
വന്ന് പോയി...

വന്നു വന്ന്
എല്ലാം കൂടെ
ചെവിക്കു ചുറ്റും
വട്ടമിട്ടു പറക്കാൻ
തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു

കഥകളുടെ ബീജങ്ങൾ
പാതിവഴിയിൽ നിർത്തിയവർ
പൂര്തിയായിട്ടും നശിപ്പിച്ചവർ
അങ്ങനെ ഒരുപാട് നിറങ്ങൾ
സിരകളെ ചൂട് പിടിപ്പിക്കുന്നു

ഒരുന്മാദത്തോളം
പല രാത്രികളും
കടന്നു പോകുന്നു

തലച്ചോറിലേക്കുള്ള
വഴികളൊക്കെ
ഉന്മാദത്തിന്റെ
വക്കിലെത്തിയിരിക്കുന്നു

ഉന്മാദത്തെ ഞാനും
സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങുന്നു
ഒരു സൃഷ്ടിക്കായി
സ്വപ്നസാക്ഷാത്കാരത്തിന്
കൊതിച്ചു കൊണ്ട്

- ദീപു മാധവൻ 08-06-2014