ഇനിയങ്ങോട്ട്
തിരിഞ്ഞു പോലും
നോക്കില്ലെന്നു
കരുതി
പുസ്തകം പൂട്ടി
മിണ്ടാതെ കൈ രണ്ടും
കാലിനിടയിൽ തിരുകി
ചുരുണ്ട് കൂടി
കിടക്കും
കണ്ണെത്ര
ഇറുക്കി അടച്ചാലും
പിന്നെയും മുന്നില്
തെളിയും പല വേഷങ്ങൾ
പല തുരുത്തുകൾ
ഞാൻ ഞാനല്ലാതെ
അലയുന്ന പല തുരുത്തുകൾ
എത്ര
പുറകിൽ നിന്നോടി
വന്നിട്ടും
ചാടി കടക്കാൻ കഴിയാതെ
വെട്ടിലും തിരുത്തിലും
അകാല ചരമം വരിച്ച
കുറെയേറെ ക്ലൈമാക്സുകൾ
അവയാണവിടെ എന്നെ നാളുകളായി
വശീകരിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നത്
എത്ര രാത്രികളാണവ
കവര്ന്നെടുതിരിക്കുന്നത്
എങ്കിലും
ഈ മയക്കുന്ന ഭ്രാന്തിനെ
നെഞ്ചോട്‌ ചെര്ത്തെ
മതിയാവൂ
ഒരു തീരമണയും നാൾ വരും
വരാതിരിക്കില്ല.
- ദീപു മാധവൻ 13-08-2014
